باده عشق

بيا ساقی که درد پيمانه تمام شدنی نيست

بيا ساقی که درد پروانه تمام شدنی نيست

بيا ساقی که آب و آتش دل را افسون می کند

بيا ساقی که عشق وصال باده را پر خون می کند
هوتن بهار ۸۳