هوتن

Thursday, March 06, 2008

روی تو

در نگاهم به سرو شگفتا به قد رعنای تو
در پناهم به رب عجبا به دل بی پروای تو
چه گويم از شگفتی خلقت که دگر باره

هزاران خورشيد يافتم نهان در سيمای تو

هوتن اسفند ۱۳۸۶

1 Comments:

  • دوبيتی که گفتی قشنگ و به ياد موندنيه
    از دل بی پروا چيزی نميگم چون مثل قصه ی هزار و يک شب شهرزاد قصه گو هر صفحش پر از انبوه کلماته
    ولی غروب گاه به گاه اين خورشيد توی سکوت لبها و بی فروغی چشمها رنگ ميبازه
    خورشيد دلت همواره تابان
    و رنگ زندگيت
    همواره سبز
    نو روز تو هم مبارک

    By Anonymous Anonymous, at 6:22 PM  

Post a Comment

<< Home